Home

Σμίξαμε ένα απόγευμα του Οκτώβρη του 2008 στο εργαστήρι συγγραφής της Μαρίας Γούσιου στη Θεσσαλονίκη. Ένα τσαμπί «παιδιά» με μια τρυφερή τρέλα, το γράψιμο, και μια μεγάλη αγάπη, το βιβλίο. Ταιριάξαμε τις διαφορετικότητές μας, ανακαλύψαμε την ανάγκη να δημιουργούμε μαζί. Τρία χρόνια τώρα δεν σκορπίσαμε. Είκοσι πιεσμένοι μα όχι «πεσμένοι» αστοί, ψηλαφίσαμε τους χάρτες τις μελλοντικής συγγραφικής μας περιπέτειας. Γνωρίσαμε ενδιαφέροντες ανθρώπους, λατρέψαμε κείμενα αναλύοντας κλασικά και νέα βιβλία, πειραματιστήκαμε σε ατέρμονα συνταιριάσματα λέξεων.

Αυτό το λεύκωμα με τις πινελιές μυστηρίου είναι ξέχειλο απ’ το συναισθηματικό μας καϊμάκι. Αν επιλέξουμε την είδηση, είναι στο «μαζί». Αν επιλέξουμε το θέμα, είναι εκείνο που μας κάνει να ξυπνάμε ξημερώματα, χωρίς να χορτάσουμε ύπνο, αναζητώντας στις σκιές αυτό που μας στοιχειώνει.

Έτσι λοιπόν...

Ο Πάνος Κεχαγιόγλου αφήνει «Λουλούδια στο παγκάκι».

Η Άντρια Λουκαΐδου κρύβεται «Στο βάθος, πρώτη πόρτα αριστερά».

«Η Άντα επανέρχεται» και συναντά τη Βάντα Γαλαζούδη.

Ο Πάνος Καραδούκας περιπλανιέται ως «Παρ’ ολίγον φάντασμα».

Ο Μιχάλης Βιδιαδάκης εμπλέκεται σε «Αφύσικες ανταλλαγές…».

«Η δωρεά της ελπίδας» απευθύνεται στη Βούλα Κοσμίδου.

Η Σοφία Ζάχου δηλώνει «Εν αγνοία μου».

Η Βάσια Αλτιπαρμάκη παραδίδει «Το μήνυμα».

Η Μαρία Σειρηνοπούλου ζει έναν «Αποχαιρετισμό».

Ο Σταύρος Δαγτζίδης είναι «Δραπέτης απ’ τον θάνατο».

Ο Θοδωρής Δαλιάνης ζητάει «Λύτρωση».

Η Δέσποινα Θεοδοσιάδου γοητεύει ως «Ghost Bastard».

«Τα φαντάσματα του παρελθόντος… έκαναν πλάκα» στην Αντιγόνη Λουμάκου.

Ο Σωκράτης Σιδηρόπουλος μας συστήνει τον «Υπηρέτη του Μαρκήσιου».

Η Αγγελική Παπαδοπούλου μονολογεί «Δεν πρόλαβα».

Η Κατερίνα Σούρβου μιλά για τη «Διάθλαση».

Η Μαρία Μυτερόζου μας ξεναγεί στο «Σπίτι στο λόφο».
Ο Περικλής Μηλώσης υποδέχεται τους «Επισκέπτες».